Cztery, trzy, dwa stopnie Celsjusza… Każdy kolejny poranek w tym tygodniu okazał się zimniejszy niż poprzedni. Nie jesteśmy pewni, czy oznacza to, że przeskoczyliśmy prosto w zimę, czy może zapomnieliśmy, jak zimna może być jesień. Tak czy siak, niebawem usłyszymy w radiu świąteczne melodie, bo im bliżej końca roku, tym czas zdaje się przyspieszać.
Początek października to także początek sezonu politycznego. Po debacie otwarcia, która trwała aż do późnej nocy, członkowie Parlamentu wrócili do pracy. Na razie mogliśmy jedynie informować o propozycjach i pomysłach; wkrótce jednak będziemy mogli wspomnieć o ustawodawstwie, które zostało przyjęte i które wejdzie w życie w 2025 roku.
W szczególności czekamy na Ustawę Finansową 2025, aby przekonać się, na co zostaną wydane nasze podatki w kolejnym roku. Debata na ten temat powinna rozpocząć się wkrótce, a bardziej szczegółowe porozumienie zostanie ogłoszone na początku grudnia.
Jak można się było spodziewać, debata nie oszczędziła nam dramatów. Prawdopodobnie jej najbardziej intensywną częścią było symboliczne przemówienie wygłoszone po grenlandzku przez Aki-Matildę Høegh-Dam oraz wynikający z tego konflikt z przewodniczącym Parlamentu, Sørenem Gade, który nie pozwolił na pytania dotyczące wystąpienia, ponieważ nie było ono wygłoszone w języku duńskim.
Debata nad używaniem języka grenlandzkiego i farerskiego w duńskim parlamencie dopiero się rozkręca. Możemy się spodziewać, przynajmniej ze strony grenlandzkiej, znacznych nacisków aby uznać język grenlandzki za język oficjalny.
Afery nie zakończyły się na tej sprawie. Lider Dansk Folkeparti, Morten Messerschmidt, użył swojego przemówienia otwierającego aby zaatakować lidera Moderaterne, Larsa Løkke Rasmussena, efektywnie wypowiadając mu wojnę. Sposób, w jaki użył swojej mowy otwierającej był tak niezwykły, że każda partia, pomijając Konservative, zbojkotowała możliwość zadawania pytań (jest w zwyczaju aby zezwolić na zadawanie pytań po przemówieniu lidera).
Jak większość dramatów rozgrywa się w trzech aktach tak i debata otwierająca. Rzecznik Enhedslisten, Pelle Dragsted, musiał ustosunkować się do pytań o powiązaniach partii z grupami terrorystycznymi. Co zostało mu wypomniane? Spotkania między przedstawicielami partii a grupą terrorystyczną PFLP oraz udostępnienie miejsca na spotkania dla Gangu Blekingegade.
To był interesujący początek sezonu politycznego, a powinno być tylko bardziej interesująco bo spodziewamy się najważniejszego dla społeczeństwa starcia: dyskusji nad wiekiem emerytalnym.
