Ze względu na nieskończoną ilość dyscyplin sportowych uprawianych w sierpniu, ostatni tydzień nie zawiedzie: igrzyska olimpijskie się skończyły, ale teraz rozpoczynają się igrzyska paraolimpijskie, międzynarodowe zawody dla sportowców z niepełnosprawnościami. Igrzyska paraolimpijskie to szansa, aby pokazać światu, że sport jest dla każdego, nawet dla tych, którzy zaczynali go uprawiać w trudniejszej sytuacji.
W Danii niepełnosprawność regulują dwa główne przepisy. Przede wszystkim mówi o tym duńska ustawa o wsparciu socjalnym, która gwarantuje, że ludzie otrzymają wsparcie potrzebne do możliwie niezależnego życia. Obejmuje ona przepisy dotyczące pomocy indywidualnej, opieki zastępczej i socjalnego zakwaterowania. Drugim jest ustawa o równym traktowaniu, która skupia się na zakazie dyskryminacji w zatrudnieniu, edukacji oraz w dostępie do towarów i usług.
W kraju obowiązują regulacje dotyczące projektowania urbanistycznego, których celem jest maksymalne ułatwienie życia osobom z niepełnosprawnościami, takie jak windy na przystankach komunikacji miejskiej, niskie krawężniki i sygnalizacja dźwiękowa na przystankach świetlnych przeznaczona dla osób niewidomych. Wyzwania stojące przed obywatelami z niepełnosprawnościami są jednak pracą wymagającą ciągłego doskonalenia. Przykładem są ukochane przez wielu fajerwerki w Tivoli, które cieszą mieszkańców w każdą letnią sobotę, ale mogą skłaniać do refleksji nad wpływem tych wybuchowych dźwięków na dzieci z autyzmem. Wyobrażając sobie zrównoważoną, aktywną fizycznie przyszłość Danii, ważne jest, aby osoby o różnych potrzebach znalazły się w centrum planowania, upewniając się, że wszyscy mogą w równym stopniu cieszyć się postępem.
