^{Tłumaczenie Małgorzata Boba}

Możliwe, że czytasz to, bo planujesz mieć dzieci w Danii i chcesz wiedzieć czego się spodziewać podczas ciąży, porodu i pierwszych dni życia twojego dziecka. A może już jesteś w ciąży i chciałabyś mieć ogląd co czeka cię w nadchodzących miesiącach i jakie są twoje prawa. Tak czy inaczej, ten artykuł jest dla ciebie. Dowiesz się z niego co Duński system opieki zdrowotnej ma do zaoferowania, co „masz w pakiecie”, a jakie płatne usługi dostępne są prywatnie.

Mam na imię Andreea, mam 27 lat, pochodzę z Rumunii i mieszkam z moją rodziną w małym miasteczku w Północnej Jutlandii. W czerwcu 2022 urodziłam w szpitalu w Viborgu syna, Kaja, i podzielę się z tobą moimi doświadczeniami od bezpłodności, przez ciążę, po wychowywanie dziecka w Danii.

Mam nadzieję, że ten artykuł okaże się dla ciebie przydatny i pomoże ci podjąć właściwe dla ciebie decyzje.

PS Przeczytasz tu także historie innych mam, które rodziły w Danii.

Przed porodem

Podjęłaś decyzję, że chcesz mieć dziecko. Hurra!

Niestety, nie zawsze okazuje się to takie proste. W moim przypadku nie było.

Czas na opowieść

Był rok 2018 i usłyszałam diagnozę: zespół policystycznych jajników (PCOS). Jeśli nie słyszałaś o PCOS wcześniej, nie martw się: ja przed diagnozą też nie. A jeśli ty też masz zespół policystycznych jajników, to wiedz, że nie jesteś sama. To zaburzenie dotyka około 1 na 7 kobiet w Danii.

Między studiami, pracami dorywczymi, stażem i kursem Duńskiego, nie w głowie mi było posiadanie dzieci, więc nie przywiązywałam zbytniej wagi do mojej diagnozy. Dwa lata później, na początku 2020 roku mój mąż i ja byliśmy gotowi. Ale moje ciało nie. Wiedziałam, że jeśli bez powodzenia starasz się o dziecko przez rok, możesz zasięgnąć porady lekarza. Tak też zrobiliśmy.

Podstawowe informacje praktyczne

Leczenie niepłodności jest oferowane za darmo dla „mimowolnie bezdzietnych par”, czyli par, które nie mają żadnych dzieci.

Kto może dostać skierowanie do publicznej kliniki leczenia niepłodności?

• Pary (bez biologicznych ani adoptowanych dzieci), które bezskutecznie starały się o dziecko przez ponad rok, jeśli kobieta ma mniej niż 35 lat.
• Pary (bez biologicznych ani adoptowanych dzieci), które bezskutecznie starały się o dziecko przez ponad 6 miesięcy, jeśli kobieta ma więcej niż 35 lat.

Jak dostać skierowanie?

Pierwszym krokiem jest umówienie się na wizytę do lekarza rodzinnego, który oceni czy spełniasz kryteria, aby dostać skierowanie.

Co następuje kiedy już masz skierowanie?

• Badanie ginekologiczne
• Badania krwi
• Badanie próbki nasienia – w przypadku par heteroseksualnych

Dodatkowe informacje

• Jako kobieta, kwalifikujesz się do leczenia niepłodności tylko jeśli Twoje BMI jest niższe od 30 (w niektórych przypadkach 35). Jeśli jest wyższe, wciąż możesz się dostać do kliniki leczenia niepłodności i uzyskać pomoc np. w postaci leków, ale nie masz szans na zabiegi takie jak IUI czy zapłodnienie in vitro.
• Musisz zdobyć skierowanie przed ukończeniem 40. roku życia, a procedura leczenia bezpłodności musi się rozpocząć przed ukończeniem 41. roku życia, w sektorze publicznym. W prywatnych klinikach możesz natomiast poddać się leczeniu niepłodności do 45. roku życia (za opłatą).
• Jeśli jesteś palaczką, otrzymasz propozycję darmowej pomocy w rzuceniu palenia. Palenie może być podstawą do odmowy leczenia niepłodności.
• Leczenie niepłodności jest darmowe jedynie w przypadku pierwszego dziecka. Jeśli urodzisz dziecko, nie przysługuje Ci kolejne darmowe leczenie, gdybyś chciała mieć więcej dzieci.
• Klinika leczenia bezpłodności będzie się starała pomóc ci do skutku, co oznacza, że w przypadku poronienia możesz poddać się leczeniu ponownie za darmo.

Uwaga! Singielki i pary jednopłciowe również mogą się ubiegać o darmowe leczenie niepłodności, ale obowiązujące zasady mogą być inne. Skonsultuj się ze swoim lekarzem pierwszego kontaktu aby uzyskać aktualne, wiarygodne informacje.

Czas na opowieść

W wyniku konsultacji z lekarzem dostaliśmy skierowanie do kliniki. Po wykonaniu wszystkich badań dowiedzieliśmy się niestety, że nie kwalifikuję się do leczenia ze względu na BMI. Zaoferowano mi natomiast leki, które miały pomóc z zespołem policystycznych jajników, oraz darmowe spotkania z dietetykiem klinicznym, w celu obniżenia masy ciała.

Ciąża

Niezależnie od tego jaką przebyłaś drogę, udało się! Gratulacje! Co teraz? Czego powinnaś się spodziewać w czasie ciąży? Co Dania ma do zaoferowania?

Pierwsze, co powinnaś zrobić, to umówić się do lekarza pierwszego kontaktu. Podczas umawiania podaj powód wizyty, dzięki temu twój lekarz będzie miał przygotowane wszystkie niezbędne dokumenty.

Czas na opowieść

Po kilku miesiącach udało nam się! Chcieliśmy tego od tak dawna, że trudno było w to uwierzyć. Mój mąż jest bardzo powściągliwym człowiekiem, który raczej nie skacze ze szczęścia na dźwięk dobrych wiadomości, przynajmniej dopóki nie jest absolutnie pewien, więc kiedy ja zmieniałam już status w aplikacji Flo z „próbuję zajść w ciążę” na „w ciąży” i patrzyłam jak rozwija się dziecko, on powtarzał „Zaczekajmy jeszcze tydzień, zrób jeszcze 1 (albo 3) testy, żeby się upewnić. Wiesz…, żebyśmy się nie zawiedli.”

„Podstawowy pakiet”

Każdej ciężarnej kobiecie w Danii przysługuje podstawowy pakiet usług, niezależnie od miejsca zamieszkania – pod warunkiem, że jest legalną rezydentką. Ten pakiet obejmuje:

• 2 USG
• Badania krwi
• Kilka spotkań z położną
• Konsultacje z lekarzem rodzinnym
• Test obciążenia glukozą (Glukosebelastningstest, OGTT)

Warto wiedzieć, że jest to jedynie oferta, a ty masz prawo tę ofertę zaakceptować lub odrzucić – np. nie wykonywać USG. Wszystkie wymienione powyżej usługi są jednak zalecane przez pracowników duńskiej opieki zdrowotnej.

Twoja pierwsza wizyta u lekarza rodzinnego

Zadzwoniłaś do lekarza, nadszedł czas wizyty. Czego się spodziewać?

Podczas tego spotkania lekarz zada kilka pytań, żeby określić przybliżoną datę porodu. Zapyta też o twój preferowany szpital. Może również zaoferować ci test ciążowy (zwłaszcza jeśli sama nie jesteś pewna) i, co najważniejsze, zacznie prowadzić twój dziennik ciąży (“vandrejournal”). Jest to fizyczny dokument, który zabierasz ze sobą i przynosisz na każde spotkanie z położną, badania i USG.

Twój lekarz przedstawi ci też harmonogram wizyt i odpowie na twoje ewentualne pytania.

Uwaga! Powinnaś skontaktować się z lekarzem rodzinnym na wczesnym etapie ciąży – zaryzykuję stwierdzenie, że kiedy tylko sama się o tym dowiesz – na wypadek, gdyby lekarz nie miał wolnych terminów i czas oczekiwania na wizytę był wydłużony. Oczywiście może się zdarzyć, że poszczęści ci się i dostaniesz termin w ciągu kilku dni.

Czas na opowieść

Gabriela z Bułgarii, szpital w Herlev

Pierwsza ciąża Gabrieli była nieplanowana. Z tego powodu nie do końca uwierzyła w pozytywny wynik testu ciążowego, więc umówiła się do lekarza rodzinnego. Nie powiedziała, że powodem wizyty jest chęć potwierdzenia ciąży i lekarz z różnych przyczyn trzykrotnie przekładał wizytę. W efekcie Gabriela zdecydowała się pojechać do Bułgarii i tam potwierdziła ciążę.

Z wyjątkiem tego niefortunnego początku, Gabriela jest bardzo zadowolona z tego, co system duńskiej opieki zdrowotnej zaoferował jej podczas obu ciąż.

Wybór szpitala

Masz prawo wybrać, w którym szpitalu chcesz rodzić, choć twój lekarz zapewne poleci ci wybranie tego zlokalizowanego najbliżej (wybór szpitala w Aarhus, jeśli mieszkasz w Aalborgu, i konieczność siedzenia w aucie przez ponad godzinę, mając skurcze, raczej nie jest optymalny).

Na stronach internetowych szpitali możesz dowiedzieć się więcej o ich podejściu, udogodnieniach, wyposażeniu, czy zdobytych nagrodach.

Uwaga! Jeśli wybierzesz szpital inny niż najbliższy, placówka może ci odmówić, jeśli nie ma wystarczająco miejsc. W najbliższym szpitalu zostaniesz przyjęta zawsze.

Oto niektóre szpitale w największych miastach:

Aalborg hospital – wirtualna wycieczka po oddziale położniczym (po angielsku) i praktyczne informacje (po duńsku)

Aarhus hospital – praktyczne informacje (po duńsku)

Odense hospital – wirtualna wycieczka (po duńsku) i praktyczne informacje (po duńsku)

Rigshospitalet (Kopenhaga) – praktyczne informacje (po angielsku)

Jeśli mieszkasz w pobliżu innego szpitala, spróbuj wyszukać w Google „Nazwa miasta” + „sygehus” + „fødegang/fødeafsnit/fødsel”. Powinnaś w ten sposób znaleźć podobne informacje.

Czas na opowieść

Mieszkam w równej odległości od Aalborg i Viborg, więc mogłam wybrać dowolne z tych miejsc, mimo że należą do różnych regionów. Nie spodziewałam się jednak, że lekarz zapyta mnie, w którym szpitalu chcę rodzić. Nie wiedziałam wtedy nawet, że jest możliwość wyboru, więc w pierwszej chwili odpowiedziałam: Aalborg.

Porozmawialiśmy ze znajomymi, które rodziły w Aalborg i choć jest to świetny szpital, okazało się, że partner nie ma gwarancji przebywania z mamą i dzieckiem poza godzinami wizyt. Dla nas było to bardzo ważne, doszliśmy więc do wniosku, że Aalborg nie był dobrym wyborem. Na szczęście udało nam się zmienić szpital na Viborg i nie żałujemy. Personel był bardzo miły i świetnie wspominamy to doświadczenie.

Ciekawostka: Oddział położniczy w Viborg zdobył kilka nagród dla najlepszego oddziału położniczego wśród tej wielkości szpitali w Danii.

Badania krwi

Test podwójny (doubletest)/test potrójny (tripletest)

Jest to pierwsze badanie krwi na jakie zostaniesz zaproszona i zwykle odbywa się u lekarza rodzinnego. Wraz z pierwszym USG pozwala na ocenę ryzyka wystąpienia nieprawidłowości genetycznych.

Test podwójny wykonuje się między 8. a 13. tygodniem ciąży, a potrójny między 14. a 20., jeśli nie wykonano testu podwójnego.

Test obciążenia glukozą (Glukosebelastningstest, OGTT)

Test wykonuje się w celu potwierdzenia lub wykluczenia tzw. cukrzycy ciążowej. Polega na wypiciu wody z glukozą i pobraniu krwi do badania po 2 godzinach.

Badanie wykonuje się między 10. a 20. tygodniem ciąży, jeśli jesteś w grupie wysokiego ryzyka*, lub między 24. a 28. tygodniem w pozostałych przypadkach. Tu możesz przeczytać więcej o grupach ryzyka (po duńsku).

*Jesteś w grupie ryzyka jeśli dotyczy cię jedno lub więcej z poniższych stwierdzeń:

• Miałaś wcześniej cukrzycę ciążową.
• Urodziłaś dziecko ważące ponad 4500g.
• Cukrzyca występuje w twojej rodzinie.
• Miałaś BMI wynoszące ponad 27 przed ciążą.
• Masz zdiagnozowany PCOS.
• Jesteś w ciąży mnogiej.
• Stwierdzono u ciebie obecność cukru w moczu.

Uwaga! W zależności od twojej sytuacji, mogą ci zostać zaproponowane dodatkowe badania. W tym artykule opisuję tylko to, co dotyczy każdej ciężarnej osoby w Danii.

Czas na opowieść

Gabriela z Bułgarii, szpital w Herlev

Podczas drugiej ciąży Gabrieli, rozpoznano u niej cukrzycę ciążową. Gabriela opisuje swoje doświadczenie jako bardzo pozytywne, czuła duże wsparcie i zaoferowano jej wiele dodatkowych badań aby upewnić się, że dziecko rozwija się prawidłowo. Dodatkowo przez długi czas miała samodzielnie monitorować poziom cukru we krwi sześć razy dziennie, przed i po każdym posiłku. Udało jej się poradzić sobie z cukrzycą ciążową bez zastosowania leków, jedynie za pomocą diety.

Shruti z Indii, szpital w Hvidovre

Shruti jest w pierwszej ciąży. Po zdiagnozowaniu u niej choroby Hashimoto, zaoferowano jej dodatkowe badania krwi. Shruti ocenia swoje doświadczenie pozytywnie, jest zadowolona z liczby wizyt i badań, które jej zaoferowano, jak również z efektywności lekarzy.

Shruti zmaga się ponadto ze stanami lękowymi. Wspomniała o tym w kwestionariuszu ze szpitala, w efekcie czego przydzielono jej położną mającą doświadczenie w tym zakresie.

Badania USG

W Danii masz możliwość wykonania dwóch USG w czasie ciąży:

• “Nakkefoldscanning” – pierwsze USG, które wykonuje się między 11. a 13. tygodniem ciąży. Wraz ze wspomnianymi wcześniej badaniami krwi pozwala na ocenę ryzyka wystąpienia u dziecka nieprawidłowości genetycznych, jak np. zespół Downa. Jeśli ryzyko jest wysokie, otrzymasz propozycję dodatkowych badań, którą możesz zaakceptować lub odrzucić.
• “Misdannelsesscanning” – drugie (i ostatnie) USG, wykonywane między 18. a 20. tygodniem ciąży. Ma na celu kontrolę rozwoju dziecka i jego organów, a także sprawdzenie płci.

Jeśli lekarze uznają to za stosowne, zaproponują dodatkowe badania USG.

Myślisz, że dwa USG to za mało?

Zawsze masz możliwość dokupienia dodatkowych USG prywatnie. Prywatne kliniki można znaleźć w każdym większym mieście w Danii, a koszt takiego badania wynosi od 400 do 2000 koron w zależności od rodzaju i kliniki.

Oto kilka popularnych dodatkowych badań USG, które możesz znaleźć w większości klinik:

• Wczesne potwierdzenie ciąży (dostępne już w 5.-6. tygodniu)
• Ujawnienie płci (od 14. tygodnia)
• USG 3D/4D (dostępne podczas całej ciąży, ale najczęściej wykonywane po 25 tygodniach)

Czas na opowieść

Miałam pełno dodatkowych USG, i prywatnie, i w szpitalu. Zrobiłam wszystkie wymienione powyżej prywatnie (nawet USG ujawniające płeć miałam dwa razy, bo za pierwszym dziecko nie było ułożone optymalnie) – nie dlatego, że uważam, że 2 USG to za mało. Po prostu byłam tak podekscytowana ciążą, że trudno mi było wytrzymać czas oczekiwania pomiędzy badaniami🙂

Pod koniec mojego pierwszego trymestru w naszym domu wybuchł pożar. Byłam tam kiedy to się stało, więc w szpitalu od razu zaoferowano mi dodatkowe USG, żeby sprawdzić czy wdychany przeze mnie dym nie zaszkodziło dziecku. To badanie przeprowadzono w szpitalu w Aalborg, ale mój szpital w Viborg był ze wszystkim na bieżąco.

Po moim “misdannelsesscanning” zaoferowano mi też dodatkowe USG, bo podczas pierwszego nie było dokładnie widać serca dziecka i chciano się upewnić, że nie ma żadnych nieprawidłowości.

Shruti z Indii, szpital Hvidovre

Mimo zadowolenia z liczby USG i wizyt oferowanych przez publiczny system opieki zdrowotnej, Shruti też zdecydowała się na dodatkowe USG prywatnie, około 32. tygodnia, żeby sprawdzić czy z dzieckiem wszystko w porządku i jak jest ułożone.

Nataly z Rosji, szpital Hvidovre

Nataly urodziła dwoje pierwszych dzieci w Rosji, a trzecie osiem lat temu w Danii. Wypowiada się pozytywnie o ciąży w Danii, ale wolałaby mieć więcej USG. Choć zaproponowano jej dodatkowe USG w 38 tygodniu ciąży, chciałaby również mieć wczesne potwierdzające ciążę. Zdecydowała się na nie prywatnie, ponieważ lekarz odmówił skierowania na USG przed tym standardowo wykonywanym w 12. tygodniu. Nataly doświadczyła wcześniej poronienia, więc było dla niej bardzo ważne, aby móc dowiedzieć się na wczesnym etapie, że z dzieckiem wszystko w porządku. Zdecydowała się też na dodatkowe USG ujawniające płeć w 16. tygodniu, chociaż wspomina, że w tamtym czasie nawet prywatne kliniki były dość ostrożne z potwierdzaniem płci przed 20 tygodniem.

Ponadto, Nataly wspomina swoje USG w 20. tygodniu raczej negatywnie. Było ono wykonywane przez studenta, który nie odzywał się wcale podczas badania, przez co Nataly obawiała się, że coś jest nie tak z dzieckiem. Następnie jednak do gabinetu przyszedł doświadczony lekarz i wykonał badanie od początku, zapewniając Nataly, że wszystko jest w porządku.

Uwaga! Może się zdarzyć, że Twoje USG albo spotkanie z położną będzie się odbywać z udziałem studentów (zwykle ostatniego roku). Najczęściej będą oni nadzorowani przez doświadczoną pielęgniarkę lub położną. Masz prawo nie wyrazić zgody na obecność studentów podczas Twoich wizyt.

Emily z Wielkiej Brytanii, szpital Hvidovre

Emily urodziła pierwsze dziecko w Wielkiej Brytanii, a drugie w Danii. Wypowiada się pozytywnie o swoich doświadczeniach, jest zadowolona z „luźnego podejścia” do USG i wizyt. Nie zdecydowała się na żadne dodatkowe USG prywatnie, bo była zadowolona z tego co oferuje system opieki zdrowotnej. Zostały jej natomiast zaoferowane dodatkowe badania ze względu na wiek (ponad 40 lat).

Emily wspomina również, że pracuje w korporacji na wyższym stanowisku kierowniczym i jej ciąża została bardzo pozytywnie przyjęta zarówno przez współpracowników, jak i kierownictwo i kadry.

Alina z Rumunii, Rigshospitalet

Alina urodziła pierwsze dziecko w Rumunii, a do Danii przeprowadziła się będąc w 20. tygodniu drugiej ciąży. Wspomina, że lekarze i położne przeglądali bardzo uważnie wszystkie związane z ciążą dokumenty, które przywiozła z Rumunii, jednak miała poczucie, że badań i wizyt nie jest wystarczająco. W Rumunii miała comiesięczne USG i badanie krwi w każdym trymestrze, więc zszokowało ją, że w Danii w przypadku przebiegającej prawidłowo ciąży są tylko 2 badania USG.

Alexandra z Islandii, szpital Hvidovre

To pierwsza ciąża Alexandry i wypowiada się ona o swoim doświadczeniu bardzo pozytywnie. Czuje się wspierana i zwraca uwagę, że fakt, że ona i jej partner nie mówią po Duńsku jeszcze nigdy do tej pory nie stanowił problemu. Ponieważ Alexandra jako jedyna ze swojego grona przyjaciół spodziewała się dziecka, dołączyła do „New Mom Tribe in Copenhagen” na Facebooku, gdzie stworzyła grupę z mamami mającymi termin porodu zbliżony do niej.

Alexandra również chciałaby mieć więcej USG, więc zdecydowała się na dodatkowe prywatnie. Czas oczekiwania pomiędzy standardowymi badaniami był dla niej stresujący. Podoba jej się natomiast, że wyniki badań są dostępne już po 2-3 godzinach i zawsze można sprawdzić swój dziennik zdrowia online, żeby przeczytać informacje od lekarza, pielęgniarek i położnych.

Leann z USA, szpital Herlev

Leann pisze „Bardzo podoba mi się tutejszy model opieki ciążowej. Podczas mojej ciąży widziałam się tylko z lekarzem rodzinnym i położną. Nie traktowano mnie jakbym była chora, i nie czułam się tak męczona jak podczas wizyt ginekologicznych w Stanach. Badania były wykonywane tylko wtedy, kiedy było to konieczne. Podobało mi się to luźne podejście, dzięki niemu czułam się bardziej zrelaksowana.

Bardzo doceniam zachowanie tutejszych położnych, zarówno podczas ciąży, jak i w szpitalu podczas porodu. Jeśli nie było komplikacji, większość decyzji należała do mnie, a położne jedynie udzielały mi potrzebnych informacji. Byłam traktowana jak osoba kompetentna, zdolna do podjęcia decyzji właściwych dla siebie i dziecka. Zawsze pytały mnie o zgodę zanim zaczynały mnie badać i tłumaczyły dokładnie co robią. Posiadanie takiej autonomii pomogło mi czuć się dużo pewniej, mimo że dotychczas zawsze bywałam nerwowa w tego typu sytuacjach.”

Położna

W Danii, w przypadku nieskomplikowanej ciąży i porodu, rodzi się pod opieką położnej lub zespołu położnych. W związku z tym w czasie ciąży będziesz mieć kilka spotkań ze swoją położną. Zwykle 4-6 zależnie od przebiegu ciąży i tego czy to Twoje pierwsze dziecko.

Podczas tych spotkań możesz zdawać pytania – np. o ciążę, poród, opiekę nad dzieckiem itp. Będziesz też miała mierzone ciśnienie krwi, sprawdzane bicie serca dziecka, i oddasz mocz do badania w celu sprawdzenia poziomu cukru.

Kiedyś regułą było, że przy porodzie będzie ci towarzyszyć ta sama położna, z którą spotykałaś się podczas ciąży. Jednak ze względu na braki kadrowe w moim przypadku to się nie udało. Jeśli jest to dla ciebie istotne, porozmawiaj ze swoją położną, aby dowiedzieć się jakie masz możliwości.

Uwaga! Są też prywatne położne, które oferują dodatkowe konsultacje i kursy. Ja nie korzystałam z ich usług, ale daję znać, że jest taka możliwość.

Kursy

W zależności od gminy i wybranego szpitala, będziesz miała możliwość uczestnictwa w różnych kursach na temat ciąży, porodu, opieki nad noworodkiem itp.

Czas na opowieść

Szpital w Viborg oferował „fødselsforbederelse” – kurs z położną, gdzie dowiedzieliśmy się jakie są etapy porodu i jak partner może pomóc przy porodzie. Polecam🙂

Ponieważ mieszkam w innej gminie, miałam też dostęp do oferty mojej gminy. Niestety dowiedziałam się o tym za późno, ale wiem, że była np. możliwość spotkania się z grupą innych spodziewających się pierwszego dziecka rodziców. Był to cykl 4-6 spotkań przed porodem i kilku po.

Shruti z Indii, szpital Hvidovre

Shruti również zaoferowano darmowy kurs rodzenia, ale zdecydowała się na prywatny. Publiczny obejmował jedno dwugodzinne spotkanie, natomiast prywatny, który wybrała, 6 spotkań. Jest bardzo zadowolona ze swojego wyboru, ponieważ wraz z partnerem poznali w czasie kursu inne spodziewające się dziecka pary. Shruti utworzyła nawet z innymi mamami z kursu grupę dla mam.

Dasz radę!

Mam nadzieję, że ten artykuł dał ci wystarczający wgląd w to, czego możesz się spodziewać od duńskiego systemu opieki zdrowotnej i jakie są Twoje prawa. W kolejnym przewodniku opowiem o porodzie.

Dodatkowa rada: Wiele sklepów oferuje darmowe „babypakke”, czyli paczkę – niezbędnik dla noworodków. To świetny sposób żeby przetestować różne produkty i przekonać się, co sprawdza się u ciebie najlepiej. Na przykład Lidl i Rema1000 oferują pieluszki, szampony, mokre chusteczki i zabawkę. Na tej stronie możesz sprawdzić, które sklepy w danym momencie oferują „babypakke”.

Część druga: Poród w Danii.